fikir, sanat, tasfiye vs

Gezi ve Mısır İslamcılığı yeniden düşünmek için yeni fırsatlar ve bağlamlar yarattı. Şüphesiz ki saf, tekil ve sabit doğruların olmadığı bir konjonktürden bahsediyoruz. Dolayısıyla saf ve tek doğru fantezisine kapılmadan yaşadığımız anın İslam'a ve bundan mürekkep İslamcılıklara ne söyleyip, vaad ettiğine bakmak kötü olmasa gerek. Gece Saraçhane meydanındayım. 5 bine yaklaşan bir kalabalık. Yan yana asılı dev Türkiye ve Mısır bayrakları. Mavi Marmaradan bu yana kitlesel eylemlerde sıkça görülen Türk bayrakları (Gezi'deki Kemal bayrakları gibi bu da aslında biraz bayrakçıların komplosu. Bununla beraber bayrakçıların varlığı da eylemlerin popülistleşmesin ve halk katılımı ile doğru orantılı) canlı yayın araçları, parkı gündüz gibi aydınlatan 10 kW projektörler. Hülasa biraz show, biraz coşku, epeyce 90'lar. Aslında bu mobilite spesifik olarak Ramazan'da Müs-Genç bakiyesi İMH'nin Genç Hareket ekibinin organizasyonun tabanına yaslanıyor. Parkın etrafındaki yoğun ar

yazmayalı neredeyse iki ay olmuş. çok şey değişmekle beraber pek de birşey değişmemiş gibi. Gezi sanki hiç yaşanmamış gib ama aslında çok derin bir çizik attı, kalplerimize, hafızamıza, bağrımıza. artık hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağı aşikar. fakat ziyadesiyle zorlu olacağı da belli. benim manevi koşullarım ve direncim bu zorluğu kaldıracak kapasitede değil gibi gözüküyor. gerçekten mezun olmanın getirdiği bir bulantı, napacağımız meçhuliyetinin gerilimi ve giderek artan yalnızlık temel determinantlar. ufak sürpriz ise teşkilatla yolları ayırmam oldu. iftar toplantılarının hazırlığı neden-sonuç ilişkisiyle değil ama tetiklediği karamsar ruh hali ve geçmiş sukut-u hayalleri, bezginleri, bedbahthlıkları hatırlatmasıyla benim için bir yüke dönüşmüştü teşkilat. alp'le oturduğumuz hemen o gece kararımı verdim. unsubscribe maili çok zorlu oldu, ama yaptık. insan ilişkileri benim açımdam artık sürdürülemez boyutlarda. bu en çok politik birlikteliklerde yoruyor. zaten "ins