yeni hayat
yazmayalı neredeyse iki ay olmuş.
çok şey değişmekle beraber pek de birşey değişmemiş gibi. Gezi sanki hiç yaşanmamış gib ama aslında çok derin bir çizik attı, kalplerimize, hafızamıza, bağrımıza. artık hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağı aşikar. fakat ziyadesiyle zorlu olacağı da belli.
benim manevi koşullarım ve direncim bu zorluğu kaldıracak kapasitede değil gibi gözüküyor. gerçekten mezun olmanın getirdiği bir bulantı, napacağımız meçhuliyetinin gerilimi ve giderek artan yalnızlık temel determinantlar. ufak sürpriz ise teşkilatla yolları ayırmam oldu.
iftar toplantılarının hazırlığı neden-sonuç ilişkisiyle değil ama tetiklediği karamsar ruh hali ve geçmiş sukut-u hayalleri, bezginleri, bedbahthlıkları hatırlatmasıyla benim için bir yüke dönüşmüştü teşkilat. alp'le oturduğumuz hemen o gece kararımı verdim. unsubscribe maili çok zorlu oldu, ama yaptık.
insan ilişkileri benim açımdam artık sürdürülemez boyutlarda. bu en çok politik birlikteliklerde yoruyor. zaten "insani" denecek ilişkierim gayri-istastiki boyutlarda. arapça "-eyn" takısıyla çözülebilir halde. ilginç olmayan ama yeni deneyimlediğim şey ise sosyalliğimin dibe vurması.
okulun ve teşkilatçılığın sahte, temsili ilişkiler yarattığını söyler dururdum. ama deneyimlemek tabii başka oldu. kimseyi aramadan, sormadan, yoklanmadan geçen günler garip. mayhoş. gölgeli.
yeni hayat'ta aktif siyasete, uzun toplantılara, iki'den fazlasına yer yok artık. bu insansızlığın doğal getirilerinin ekonomi politiğini de tecrübe edeceğiz. bunun ötesinde sinemayla olan imtihanımın sonunu da göreceğiz. müzmin asistanlık mı, sinesen kahvesi mi, kırmızı halı mı, küflü sinema salonu mu, Allah bilir.
hayat birez heyecanlı birşey zannederdim, ama herhalde çabuk yorulduk. sıkıcı ötesi, anlamsız birşey artık benim için. o açıdan yeni. dolayısıyla goa'da falan anlamını aramaya kalkmayacağım. becerirsem sıkıcı ve küstah filmler çekmeye çalışacağım. beceremezsem de burda biraz daha sızlanır, sağa sola üç-beş daha sataşırım, güler geçersiniz, sesim kesilir.
yeni hayat zor, ve daha yeni başlıyor.
çok şey değişmekle beraber pek de birşey değişmemiş gibi. Gezi sanki hiç yaşanmamış gib ama aslında çok derin bir çizik attı, kalplerimize, hafızamıza, bağrımıza. artık hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağı aşikar. fakat ziyadesiyle zorlu olacağı da belli.
benim manevi koşullarım ve direncim bu zorluğu kaldıracak kapasitede değil gibi gözüküyor. gerçekten mezun olmanın getirdiği bir bulantı, napacağımız meçhuliyetinin gerilimi ve giderek artan yalnızlık temel determinantlar. ufak sürpriz ise teşkilatla yolları ayırmam oldu.
iftar toplantılarının hazırlığı neden-sonuç ilişkisiyle değil ama tetiklediği karamsar ruh hali ve geçmiş sukut-u hayalleri, bezginleri, bedbahthlıkları hatırlatmasıyla benim için bir yüke dönüşmüştü teşkilat. alp'le oturduğumuz hemen o gece kararımı verdim. unsubscribe maili çok zorlu oldu, ama yaptık.
insan ilişkileri benim açımdam artık sürdürülemez boyutlarda. bu en çok politik birlikteliklerde yoruyor. zaten "insani" denecek ilişkierim gayri-istastiki boyutlarda. arapça "-eyn" takısıyla çözülebilir halde. ilginç olmayan ama yeni deneyimlediğim şey ise sosyalliğimin dibe vurması.
okulun ve teşkilatçılığın sahte, temsili ilişkiler yarattığını söyler dururdum. ama deneyimlemek tabii başka oldu. kimseyi aramadan, sormadan, yoklanmadan geçen günler garip. mayhoş. gölgeli.
yeni hayat'ta aktif siyasete, uzun toplantılara, iki'den fazlasına yer yok artık. bu insansızlığın doğal getirilerinin ekonomi politiğini de tecrübe edeceğiz. bunun ötesinde sinemayla olan imtihanımın sonunu da göreceğiz. müzmin asistanlık mı, sinesen kahvesi mi, kırmızı halı mı, küflü sinema salonu mu, Allah bilir.
hayat birez heyecanlı birşey zannederdim, ama herhalde çabuk yorulduk. sıkıcı ötesi, anlamsız birşey artık benim için. o açıdan yeni. dolayısıyla goa'da falan anlamını aramaya kalkmayacağım. becerirsem sıkıcı ve küstah filmler çekmeye çalışacağım. beceremezsem de burda biraz daha sızlanır, sağa sola üç-beş daha sataşırım, güler geçersiniz, sesim kesilir.
yeni hayat zor, ve daha yeni başlıyor.
Yorumlar