Prolog 1: Temizlikçi Niyazi

-
Hanlardan Plazalara'yı çekerken, müşteri talepleriyle kendi estetik kaygılarımız arasındaki müzakere, 26 dakikalık programın ilk üç dakikasına koyduğumuz prologlarla sonuçlandı. Programın ilk bölümünün prologu olan Niyazi, Antepli bir taşeron temizlik işçisi. Gece gündüz milletin pisliğini temizleyen bir insan. Bir yandan çalıştığı mekana hayranlık duyarken, bir yandan da müşterilerle arasındaki muazzam sınıf farkına isyan eden, haysiyeti ayaklar altına alındıkça, onun tabiriyle "fors" atıldıkça öfkelenen bir abi. Türkiye'nin son oniki yılda yaşadığı gelişimi, gerçekleşen kalkınma hamlesini taltif etmemiz beklenen bir formatta programı Niyazi'yle açmak şüphesiz ideolojik bir tercihti. Saraylar yükselirken iştihamlı kapılarına değil, kimlerin sırtında kimlerin kanıyla yükseldiklerine bakmayı yeğleyen bizler için bu iş, hayata bakışımızı yansıtmayı ahlaki bir ödev saydığımız bir projeydi. Umulur ki mahcup olmayız...

Niyazi Polat from Mustafa Emin Büyükcoşkun on Vimeo.

Yorumlar

Mehmet Erken dedi ki…
tarihyazımı işine neden taktığını anlamaya çalışıyorum bir zamandır. tarihi anlatmayı değil yazmayı kendine şiar edinmenin seni tarihyazımı meselesine götürdüğünü zannediyorum. herkes kendi tarihini yazar, amenna, ama nesnel bilgiler reddedilerek/çarpıtılarak yazılan bir tarih, nasıl anlaşılmalıdır? Niyazinin kendisinin ve programın formatının gerçekle doğrudan ilişkisini bir kenara atıp, kurmaca bir hikaye anlatman, Niyazi ile ilgili prologun ve diğer "prolog"ların niteliğine gölge düşürmez inşallah.
2 Mayıs 2014 07:54
hanzalan dedi ki…
muhakkak öyle. ben tarihi muktedirlerin, hafızayı ise ezilenlerin mekanı olarak görüyorum. onlar "yazar", biz anlatırız. Niyazi bize anlattı, biz de onu "seyirci"ye anlattık. Çerçevenin iktidarını reddetmeksizin, fakat sorgulayarak. Programın formatı da bir çerçeveydi. Bizim çerçevemiz de. Çerçeve çerçeve içreydi. Bunların hepsi kendi iddia ve tutarlılıkları içinde sorgulanabilir, tartışılabilir şeyler. Programı seyredenlerin aklında en fazla, -ki bence çok kıymetli etnografik malzemeler içeren- mülakatlar değil de bu prolog "hikaye"leri kalıyorsa, bence bu seyircilerin "hikaye" ve "tarih" arasındaki tercihiyle ilgili birşey olsa gerek, diye de düşünmüyor değilim. tarihyazımını dilime dolamam ise, tarih mezunu bir genç olarak ethem eldemden yahut bölümden filan değil, miraç trolünün bloga yaptığı gıcık bir yorumdan mütevellit, literatürümde aktif dolaşıma kazandıran odur. yoksa tabii o kadar historiyografya, narrativitiy, sözlü tarih dersi filan aldık. ama işte pratik siyaset başka bobocum :P
5 Mayıs 2014 08:12
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül

-
Resim
Foto: Sümeyra Kalaman Photography Bu yazının gerçek kişi ve kurumlarla hiçbir alakası yoktur. Tamamen hayali karakterlerden ilhamla kaleme alınmıştır.  yok bu o eylül değil abiler,  bu eylül başka bir eylül. yaşımızın artık genç irisi halini almasından mıdır, yoksa mahallenin durumundan mıdır bilemiyorum lakin ramazan bitiminden bu yana sağımda solumda yaşanan söz/nişan/kına/düğün patlaması enflasyona dönüştü. millet bir gecede 5 düğünden, sabahlar olmasın tadında altın takma turlarından, komidinde biriken davetiyelerden bahsediyor. yalan değil, iyi kötü kuşağımın yarısı yuvadan uçmuş durumda, kalanı da uçmak üzere. muhtemelen bir yıl içinde bekar kalmayacak. kavga çetin, süreç hassas. okullar da bitende millet ipinden kopmuşçasına kutsal aile kurumunun kapısını çalıyor. muhakkak ki resmin iki yüzü var. muhtemelen tüm bu evlilik furyası yeni değil, bunu fark edip şaşıran da ilk ben değilim. hatta bu alışıldık bir şaşkınlık da olabilir. "ne var canım bunda abartacak?&quo
Devamı

Hakikati söylemek, toplumu savunmak

-
Talebelik hayatımız, ilim irfan maceramız kendinden menkul değil, hep bir erek ve kavga bağlamında oldu. Dünyayı anlamak değil değiştirmek olunca mesele, insan belasını buluyor. Bulduk da. Barış, eşitlik, adalet derken hakikat arayışçılarının hikayelerini terennüm etmek nasip oldu, mamostelerimiz oldu yol yordam öğreten. BAK'ın 2012'deki açlık grevleri sürecinden beri bir parçası iken 2015'e gelindiğinde müdafii de olduk. Elhamdülillah. O yetmedi, filimcileri de kattık işine. Duble. Tanıdık tanımadık, memleketin 12 Eylül sonrasında güç bela yetiştirebildiği insan malzemesinin en rafine tabakası, adliyelerde ter dökerken bize gurbette esef etmek düştü. Tuna hocanın yargılayan savunması, bugüne kadar okuduklarım arasında en çarpıcı olan, "suç"unu kabul edip onu savunan tavrıyla ayrışan metin oldu. Bir not da buraya düşelim diye iktibas etmek istedim. Sıramızı bekliyoruz. Pişman değiliz. Buradayız. Savunacağız, yargılayacağız.  28 Şubat 2019, İstanbul  29. Ağır
Devamı

düğün ve nikahlara neden icabet etmiyorum

-
Resim
bu blogu açalı beri bana özür dileten birkaç hadise yaşandı. iddia ve kavgamda eskisi kadar şedid ve inanmış olmadığımdan özrü bir gerileme olarak telakki etmeyerek, dilemekte beis görmemiştim. bu notu da bir tür özür mahiyetinde kaleme alıyorum, bunu motive eden biraz mahcubiyet, biraz da kendimi beyan çabası hala, herşeye rağmen. tasvip etmediğim bir fiilin faillerine neden mahcup olduğum ise, herhalde herşeye rağmen bir tür hukuk inşa etmiş olmaklıkla ilgili. dostluk, bu hukuğa dair olandır. evlilik kurumunu riyanın örgütlü hali, kapitalist modernitenin en küçük hücresi, toplumsal normasyonun kurucu rejimi olarak görüyorum. evlilik, bir bakıma aşkın örgütlenme potansiyeline karşı geliştirilmiş bir hamle, adeta bir karşı devrim. dinimizin izdivacı emri, peygamber efendimizin sünneti de durumu kurtarmaya yetmiyor. yediğimiz her bokun kılıfı olmaklık dışında, islam bu organize riya halini de aklayacak bir fenomen değil, belki bilakis ilga edecek bir emr, yıkacak bir cehd. nikah ve
Devamı