faizan ahmad'e, sahidiz...



ihh'yla yine bir ramazan seferi. bu sefer nepal'deyiz, ne isimiz var Allah'in Katmandu'sunda hipi yataginda. isimiz varmis meger.
faizan ahmad, 30'larinin sonunda. kisa boylu, gozluklu, esmer, gulecyuzlu bir adam.
hizli konusan, ama dinleyen, leb demeden leblebiyi anlayan, fehmeden, idrak eden, hisseden bir Musluman.
nesli yokolmak uzere, belki de tukenmis, bilge, arif, aziz bir adam.
cok uzun zamandan sora tuylerimi urperten, heyecanlandiran, gozlerimi parlatan, tekrardan isindiran yumusatan biri oldu ustad Faizan.
'brother Mustufaa' diye cagirisi, nazikce tripodumu tasiyisi, 'yine mi momo' (buharda pisen nepal mantisi) diye hinzirca takilmasi, gozumun eninden gitmeyecek.
bu sabah, safak vakti, Katmandu'da Kasmiri Mescidi'nin onunde, henuz namazini kilmis hemen iki adim otede Islami Sangh Nepal'in burosuna yururken,
bes kalles kursunla sehid edildi.
kafirler neden hep sabah namazini beklerler, niye hep iyi adamlarimizi vururlar?

'...onlar diridirler...' 2:154

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Eylül

felahçilar*

Aralık